 | |
|
przewidział na koniec tysiąclecia szereg
katastrof o zasięgu globalnym. czy precyzja
jego przepowiedni odnośnie takich zdarzeń,
jak rewolucja francuska i rządy Hitlera
może budzić obawy na przyszłość?
Jest północ. Francuski
lekarz i astrolog Michel
de Nótredame, znany jako
HHB Nostradamus, wchodzi
po krętych schodach do swego
tajemnego gabinetu na poddaszu.
Sadowi się przed trójnogiem
z brązu, na którym umieszczona
jest misa pełna parującej wody
z wonnymi olejkami. Zanurza
w płynie różdżkę z drzewa
laurowego, po czym rozpryskuje
krople na stopach i na obrzeżu
swej szaty. Na myśl o mocach,
które uwalnia, na krótką chwilę
zdejmuje go strach. Rychło jednak
odzyskuje panowanie nad
sobą
i podejmuje pracę nad wróżbą.
Wpatrując się w wypełnioną
płynem misę, Nostradamus
stopniowo wpada w trans. Okiem
umysłu zaczyna postrzegać
formujące się obrazy przyszłości.
Jego uwagę przyciągają mroczne
wizje wojny, głodu, ognia i klęsk,
niezmierzona mnogość
tajemniczych dźwięków i głosów.
Nim upłynęła noc, Nostradamus
zapisał w grubej, welinowej księdze
wszystko, co ujrzał i usłyszał.
Dopiero z nadejściem świtu obrazy
straciły na wyrazistości i w końcu
zanikły, a wyczerpany mag zasnął
w fotelu.
ZOBACZYĆ PRZYSZŁOŚĆ
Wszystkie znane nam proroctwa Nostradamusa powstały podczas takich właśnie, niezwykłych rytuałów. Stosowane przez niego metody dywinacji (odgadywania przyszłości) pochodziły głównie ze starożytnego tekstu o arkanach egipskiej magii De Mysteńis Aegyptorum, który ukazał się drukiem w Lyonie w 1547 roku. Ten wiekowy podręcznik magii podkreślał wagę odziewania się w rytualne szaty i posługiwania się różdżką, trójnogiem i całym szeregiem innych rekwizytów. Nostradamus przyszedł na świat 14 grudnia 1503 roku w zamożnej rodzinie zamieszkującej niewielkie miasteczko St Remy w Prowansji. Większą część dzieciństwa spędził na wychowaniu u dziadków, którzy dołożyli starań, by wpoić mu podstawy języków klasycznych, astrologii i żydowskiej Kabały. Studiował medycynę na uniwersytecie w Montpellier na południu Francji, co pozwoliło mu później uleczyć wielu ludzi w czasach zarazy. W 1550 roku zaczął publikować doroczny almanach wróżb na nadchodzący rok. Cztery lata później przystąpił do tworzenia i swych Centuries astrologią ues - wielkiego cyklu przepowiedni, którego pierwsze wydanie ukazało się w 1555 roku. Ogółem wydał 12 woluminów, zawierających łącznie 1165 odrębnych wróżb w formie czterowierszy. Każda setka przepowiedni opatrzona została stosownym tytułem. Mimo że Nostradamus rzekomo widział przyszłość z całkowitą klarownością, nie przedstawił jej niestety w sposób równie klarowny na piśmie. Niejednokrotnie korzystał z mieszaniny francuskiego i łaciny, czasem wręcz z zagadkowego języka własnego pomysłu. Wyjątkowo chętnie uciekał się do stosowania anagramów; na przykład słowo zamknijParyż" („Paris") zapisywał nieodmiennie jako „Rapis". Uważa się, że Nostradamus celowo gmatwał prawdziwe znaczenie swych pism w ten sposób, by uniknąć gniewu Kościoła, który niechybnie uznałby jego działalność wróżbiarską za herezję i czarnoksięstwo.
ŚMIERTELNA PRZEPOWIEDNIA
W większości swych przepowiedni Nostradamus koncentrował się na przyszłych wydarzeniach, unikając podawania konkretnych dat. Na przykład, dokładnie przewidział, jak umrze, opisując wręcz pozycję, w której znalezione zostanie jego ciało, jednak pomylił się co do daty. Zmarł w lipcu 1566 roku, a nie, jak się spodziewał, w listopadzie 1567 roku. Mimo braku szczegółowych informacji o datach przyszłych wydarzeń, Centuria Nostradamusa stały się publikacją niezwykle popularną. Ukazały się w niezliczonych wydaniach i wznawiane są nawet w czasach współczesnych.
ZDUMIEWAJĄCA DOKŁADNOŚĆ
Wielu naukowców jest zdania, że enigmatyczne czterowiersze Nostradamusa stanowią precyzyjną mapę przyszłości. W jednym z fragmentów Centuries czytamy: Gdy wiatr zagra na ulicach, A twarze spowite będą w welony, Nowa republika dozna krzywd od swego ludu: Biali, a następnie czerwoni sprawować będę złe rządy. (Centuria 1, czterowiersz 3) Wers ten zinterpretowano jako zapowiedź Rewolucji Francuskiej z 1789 roku, w trakcie której lud obalił rządy arystokracji. Aluzje do „białych* i „czerwonych" są traktowane jako odniesienia do ery Robespierre'a i rządów terroru - biel jest kolorem obalonych Bourbonów, czerwień zaś barwą rewolucjonistów. Chyba najbardziej znane 1 kontrowersyjne proroctwa Nostradamusa mówią o dojściu do władzy Adolfa Hitlera i wybuchu II wojny światowej. W jednej z Centurii czytamy: Oszalałe z głodu bestie wstrząsną biegiem rzeczy; Niemal całą Ziemią zawładnie Mister; W żelaznej klatce wlec będą wielkiego, Gdy dziecko Niemiec zdepcze wszystko. (Centuria 2, cztcrowiersz 24)Od czasów II wojny światowej wielu komentatorów uznało, że „Hister" oznacza „Hitler", a czwarty werset odnosi się do faktu, że Hitler nie przestrzegał elementarnych zasad podczas działań wojennych. Jednak pisarz i badacz Robert Graves zakwestionował taką interpretację, uważając, że „Hister" oznacza rzekę Dunaj, którą w czasach Nostradamusa określano także łacińską nazwą „Ister", pisaną często z niemym „H", Niedawno zwrócono uwagę także na fakt, że Hitler urodził się i spędził młodość niedaleko brzegów Dunaju, w Austrii, co mogłoby sugerować, że Nostradamus celowo posłużył się nazwą „Hister" nawiązując zarówno do miejsca narodzin, jak i do nazwiska Hitlera. Wielu komentatorów twierdzi ponadto, że Nostradamus przepowiedział także liczne wydarzenia w Stanach Zjednoczonych. W jednym z ustępów zbioru proroctw możemy przeczytać: Wielkiego człowieka powali grom za dnia, Tak przewiduje sługa wasz pokorny. Zgodnie z przepowiednią, drugi padnie nocą. Konflikty w Reims i w Londynie, zaraza w Toskanii. (Centuria 1, cztcrowiersz 26) Powszechnie uważa się, że ten czterowiersz odnosi się do zabójstwa prezydenta Johna F. Kennedy'ego oraz jego brata, senatora Roberta Kennedy'ego. John Kennedy został zastrzelony zaraz po południu („za dnia") w Dallas w Teksasie, 22 listopada 1963 roku. Robert Kennedy został zamordowany kilka minut po pierwszej w nocy („nocą") 6 czerwca 1968 roku, po wygłoszeniu uroczystego przemówienia po zwycięstwie w pierwszej turze wyborów prezydenckich w Kalifornii. Ostatni wiersz może stanowić chronologiczne połączenie śmierci Roberta Kennedy'ego ze zdarzeniami, które w tym czasie miały miejsce na świecie: konflikty we Francji i w Londynie mogą odnosić się do studenckich zamieszek z lat 60., natomiast „zaraza w Toskanii" mogłaby stanowić aluzję do potężnej powodzi we Florencji w 1966 roku, po której obawiano się wybuchu epidemii.
KLUCZ DO PRZYSZŁOŚCI?
W książce Nostradamus and the New Millennium („Nostradamus i nowe tysiąclecie"), opublikowanej w 1998 r., pisarz i publicysta radiowy Michael Jordan twierdzi jakoby udało mu się odkryć klucz przekazany przez Nostradamusa jego synowi, Cezarowi, za pomocą którego można rozszyfrować daty zawarte w proroctwach. Klucz ten pozwolił Jordanowi na wykazanie z dużą dozą prawdopodobieństwa, że Nostradamus precyzyjnie przewidział takie wydarzenia, jak lądowanie na Księżycu w 1969 roku, wojna o Falklandy, ludobójstwo w Rwandzie w 1994 roku oraz tragiczna śmierć Diany, księżnej Walii. Ponadto Jordan odczytał rzekomo informacje dotyczące naszej przyszłości. Jeżeli proroctwa Nostradamusa miałyby się spełnić, powinniśmy oczekiwać islamskiej inwazji na Europę, powstania i upadku potężnego przywódcy nowego świata, wyzwania rzuconego potędze Stanów Zjednoczonych oraz ogromnego asteroidy, który zderzy się z Ziemią, powodując zniszczenia na skalę globalną. Inni komentatorzy wręcz uprzedzali, że dzień zagłady jest już bardzo blisko. Jako dowód, przytaczano następujący werset z Centurii: Niczym król wielki Angolmois W roku 1999, w miesiącu siódmym, Wielki król grozy zstąpi z niebios, W czasie tym Mars będzie rządził szczęśliwie. (Centuria 10, czterowicrsz 72)
POCZĄTEK KOŃCA
Zgodnie z najbardziej rozpowszechnioną interpretacją tego fragmentu, świat powinien się skończyć w czerwcu 1999 roku w wyniku nuklearnej zagłady. Sformułowanie „Wielki król grozy" byłoby określeniem bomby atomowej. Inni sugerują, że Nostradamus wzmiankował lipiec 1999 jako datę początku końca, a nie końca jako takiego. Sceptycy odrzucają interpretacje tego rodzaju, twierdząc, że ich autorzy celowo naciągają fakty. W książce The Mask o/ Nostradamus („Nostradamus bez maski", 1993) prestidigitator i sceptyk James Randi przedstawia opinię, według której przepowiednie Nostradamusa można traktować równie i dobrze jako komentarze na temat religijnego i politycznego klimatu naszych dni. Między innymi krytykuje on popularne twierdzenie, że Nostradamus przewidział wielki pożar w Londynie. W najwcześniejszym z dostępnych wydań Centurii Nostradamus pisze co następuje: Krwi sprawiedliwych zabraknie w Londynie, Spalonym gromami dwudziestu Zarnknij z óstek, Pradawna dama upadnie z wysokości, Legion z jej ludu polegnie. (Centuria 2, czterowiersz 51) Randi zwraca uwagę na fakt, że późniejsi komentatorzy za pomocą zręcznych zabiegów translatorskich zamiast „gromów" podstawiają słowo „ogień", aby werset lepiej pasował do wielkiego pożaru. Na podobnej zasadzie „dwadzieścia trzy szóstki" przekształcają w „trzy dwudziestki plus szóstkę", by następnie wysnuć wniosek, że Nostradamus miał na myśli datę pożaru - rok 1666.
POETA-WIZJONER?
Jeszcze inni sugerują, żc zarówno zwolennicy teorii o zdolnościach Nostradamusa, jak i sceptycy, popełniają błąd zbyt dosłownej interpretacji, zapominając, że był on przecież wizjonerem i poetą. Jak ujął to jeden z komentatorów: „W pismach Nostradamusa nie ma wiele naukowości. On był mistykiem. Próby rozumowego rozbioru jego dzieł przypominają stosowanie trygonometrii do obliczania treści ukrytych między wersami poezji Wal ta Whiimana".
Polecamy post : Przepowiednia końca świata
